Sobre a consulta de Podemos Galicia

Podemos Galicia está a celebrar estes días unha consulta para decidir como concorrerá ás vindeiras eleccións autónomicas. Antes, celebrou unha votación presencial non vinculante, é dicir,  celebrou unha votación para que os militantes desa organización xogasen un pouco aos partidos políticos, na que venceu con claridade a opción de concorrer en solitario. Mentres tiña lugar esa votación, os líderes supremos da Complutense, emitían senllos twits apostando pola chamada Asemblea Constituínte da Marea.

As redes sociais, estes días, ínzanse de chamamentos a prol ou en contra de que Podemos Galicia concorra en solitario. Deixando fóra os chamamentos máis ou menos naif á Unidade Popular, a estar á altura do "momento histórico" e á retorica "gañadora" que considera que vai suceder o improbable, é dicir, que Feijóo vai perder as eleccións, gustaríame facer un comentario a respecto do argumento de xente que, de boa fe, considera que a integración de Podemos no espazo da Marea contribuirá a que esta perda o seu carácter sucursalista. 

Sucede, en realidade, o contrario. O mellor que lle podería pasar a Podemos para afianzarse en Galicia e borrar do mapa toda idea de proxecto non subalterno (o que, insisto, non quere dicir nacionalista) sería que a militancia de Podemos escolla integrarse na Marea (parto de que efectivamente os militantes van poder escoller realmente e que HAL8000, a tecnoloxía podemita de votación telemática non intervirá para que os "plans saian ben"). Os da complutense saben perfectamente que Podemos en Galicia precisa cadros. O espazo á esquerda do PSOE aquí estivo sempre ocupada polo nacionalismo. O peso de EU é residual, e o capital humano que esta organización pode achegar a Podemos Galicia é pequeno. Fóra dos elementos de EU nucleados arredor de Yolanda Díaz (meras correas de transmisión de Pablo Iglesias aquí) o outro grupo de cadros aos que pode recurrir Podemos Galicia é o nucleado arredor de Marea Atlántica. Este grupo, coa axuda inestimable dos líderes de Anova (cuxo proxecto a medio prazo, se existe, descoñezo), conseguiu algo ben meritorio: imprimir o seu selo organizativo e (post)ideolóxico á Marea Galega nacente.

O futuro de Podemos Galicia pasa por este novo artefacto. Co mundo Anova reducido á caricatura, e despois dun proceso no que o partido de Beiras tragou coa ficción de que EU-Marea Atlántica-Podemos-Mareas en Común son espazos diferentes e merecentes de cadanseu posto nos sucesivos organismos (a xestora, a coordinadora política), é dicir, despois de aceptar organismos rectores nos que o proxecto estratéxico de Anova estará sempre en minoría a respecto do proxecto estratéxico do bloque EU-Podemos-MA, o caladoiro de cadros que precisa Podemos está neste espazo. Os madrileños sábeno. Saben que se sae vencedora a opción comandada por Carmen Santos e os seus mariachis Podemos está morto: quedaría en mans dun club de frikies e incapaces. 

Precisamente por iso, porque non quero un proxecto da esquerda en Galicia subalterno e sucursalista eu avogo porque Podemos Galicia escolla concorrer en solitario ás eleccións. Si se puede.