Notas en quente sobre o 25S

1. A mellora dos resultados do PPdG nas últimas xerais, cun candidato tan queimado como Rajoy, facía razoable a hipótese de que nunhas galegas Feijóo lo petase. Se a iso lle sumamos que os resultados desas eleccións tamén indicaban que a burbulla Podemos estaba pinchada. Só era preciso quitar o veo da "ilusión" e saber como funcionan as cousas neste país.

2. O resultado de En Marea sería un bo resultado... se En Marea fose unha organización cohesionada e non un chiringuito con máis tribus que o Amazonas. Agora iremos vendo como de suxeitas ten as costuras. Iso si, visto o visto no resultado xeral, creo que a renuncia ideolóxica sen ningún tipo de debate político colectivo que empredeu moito do mundo que está integrado aí dentro non pagou a pena.

3. Os resultados para Anova (partido que, por ser o de Beiras, é o que achegaba máis capital político xunto con Podemos) son lamentables: 2 deputados. Os resultados para Podemos son mellores dos que, creo eu, obterían facendo unha campaña en solitario: 6. Se temos en conta que EU está en total sintonía con Podemos, cómpre sumarlle 2 deputados máis. Os deputados-as lugueses, a medias entre Cerna e unha sorte de quintanismo non identificado: 3. Finalmente, Ánxeles Cuña, por Ourense, que, pola evolución da campaña nesa circunscrición, eu non sabería neste momento onde ubicar.

4. Pablo Iglesias dixo, no máis puro estilo, pa chulo mi pirulo, que Podemos era primera forza de ámbito estatal no País Vasco, que En Marea segunda en Galicia e que, polo tanto, había que continuar con... Unidos Podemos (!) Pero se en Euskadi se presentaba Podemos e en Galicia En Marea... que é o que quere dicir exactamente PI, especialmente no que se refire a Galicia e especialmente á parte nacionalista de En Marea (ademais, do pobre que resulta que o primeiro twit da noite o dedique ao debate interno co errejonismo)?

5.  Leiceaga é o próximo Dinoseto: Caballero vaino podar. O malo é que era un bo candidato para o PSdG, o peor é que En Marea tiña un perfil tan parecido que puido roubarlle electorado. Trasvase de votos e café augado para todos.

6. O PPdG é un partido orgánico. Iso quere dicir que está instalado na realidade cotiá ideolóxica e material dunha parte moi importante dos galegos e galegas. E iso quere dicir que é como unha rocha. En suma, está ben desprezar todo o desprezable que hai no PP (que é moito, obviamente), pero tamén aprender: menos Laclau e máis Gramsci.

7. Na medida en que o BNG tamén é orgánico ao seu xeito, é dicir, na súa parroquia, o BNG tamén é unha pequena rocha, resiste. Se nestas eleccións tivo un plus de resistencia para o que se podía percibir, ten que deberse -ademais de a que Ana Pontón fixo unha boa campaña- a que moita xente, cun perfil ideolóxico moi definido e pouco dado a seguir modas, non viu en En Marea unha alternativa consistente ao BNG. A propósito do BNG engadir tamén unha cousa: xa non se pode dicir que a UPG controla pero que non consegue os votos. O BNG hoxe é, practicamente, a UPG, e a candidata á presidencia tamén é militante dese partido. Unha incógnita máis da política galega despexada.