Céntimo sanitario

A UE é un ente xenial. Ten esganadas as economías do sur, abocándoas á devaluación interna. Os traballadores non gañan, as empresas non venden, as empresas pechan. Neste proceso darwinista de concentración do capital en grandes monopolios só sobreviven as que exportan: grandes multinacionais. 

O estado, que ten como prioridade establecida polo bipartidismo no 135 da Constitución pagar a débeda, non pode sobrepasar o déficit do 3% estipulado polo pacto fiscal que impón a propia UE, polo que ten enormes problemas para investir en servizos públicos como a sanidade e outros. E como a UE impide calquera tipo de control de capitais un goberno que pretendese financiarse gravando ás rendas do capital vería como estas emigrarían, ipso facto, a lugares fiscalmente máis cálidos, polo que os gobernantes optan polo recurso fácil da suba de impostos indirectos, sen progresividade, que afectan sobre todo ás xa bastante abafadas clases populares. 

Pero agora un órgano da propia UE dille aos estados que así, tampouco. O céntimo sanitario vai contra as normas da UE. A UE dedícase a dar hostias. Dá unha cun contido determinado coa man esquerda e outra co contido oposto coa dereita.